De stijl die we nastreven in onze wekelijkse meditatie leunt het dichtst aan tegen rinzai zen. Dit is historisch gezien de Zen van de Samurai. We zitten met onze gezichten naar elkaar toe. Je draagt de kledij die voor jou goed voelt. Je bent welkom om te werken met Koans als je dat wenst maar hiervoor verwijs ik je graag door naar -Jeff Shore- van being without Self.

Er zijn veel verschillende soorten meditatie. Elke meditatie heeft een andere focus. Wat ik graag centraal plaats in de meditatiebegeleiding voor groepen is de vaardigheid om mindful aanwezig te zijn, los van gelijk welke traditie. Deze skill is geen monopolie van de hedentendage populaire mindfulness beweging. De mindfulness beweging heeft deze skill voor het grootste deel ontleend uit het Zen-boeddhisme. Mindful aanwezig zijn is een kernvaardigheid die je cultiveert in verschillende soorten meditaties zoals Vipassana, Zen, mindfulness,... Deze skill heeft niets dogmatisch of esotherisch. Integendeel, het gaat er net om het leven te ervaren zoals het zich voordoet, van moment tot moment. Het ten volle aanwezig zijn. Niet weglopen van... Niet vechten tegen... Maar net het erkennen van het leven zoals het is, zoals het zich aandient. Dat is een kunst die bij de meeste mensen weinig aandacht krijgt en doorgaans veel training vraagt. Mindfulness legt fel de nadruk op de gezondheiddsvoordelen die deze skill opleveren. Gaande van rust in je hoofd, afname van stress, toename van focus en concentratie, tot acceptatie van het leven zoals het is, toename van gevoel van geluk… Vipassana zal meer nadruk leggen op het ontwikkelen van getuigebewustzijn. En Zen legt meer focus op het doorzien van het vraagstuk van identiteit, het spiritueel ontwakingsproces.
In mijn ervaring zijn al deze accenten zeer waardevol en toch behoorlijk verschillend.