Wat en hoe?
Het 3-2-1 proces is een eenvoudige methode om je shaduw te integreren. De 3 refereert naar de 3de persoon enkelvoud, de 2 naar de tweede persoon enkelvoud en de 1 naar de eerste persoon enkelvoud. We gaan dus in communicatie treden vanuit verschillende perspectieven met onze schaduw, beginnende bij de 3de persoon enkelvoud, naar de 2de naar de 1ste. De 3de persoon, "hij / zij" is ver van ons verwijderd en daarom veilig om tegen te praten. De 2de persoon, "jij" is al een pak directer, ongemakkelijker en confronterender. En vanuit de 1ste persoon, "ik" spreken impliceert een directe indentificatie en integratie van de schaduw.
Hoe gaat dit concreet in zijn werk? Stel dat je getriggerd wordt in bepaalde situatie. Dan kan dat zijn dat je te maken hebt met een projectie van je schaduw. Als je merkt dat je vaak getriggerd wordt in dezelfde situatie en die situatie is niet noodzakelijk een situatie die anderen triggert, dan mag je achterdochtig worden en vermoeden dat je een stukje schaduw op het spoor bent. Stel bv. dat jullie met 10 personen TV kijken en jij reageert als enige disproportioneel emotioneel op wat er te zien is, dan kan je je vragen beginnen stellen. Misschien merk je dat je telkens als je die bepaalde collega tegenkomt, een ongemakkelijk gevoel krijgt. Misschien is er een gesprek dat je zou moeten aangaan maar je ziet dat echt niet zitten om dat te doen... In ieder geval zal er een gevoel naar boven komen, dat is de projectie.
Je begint met de projectie te beschrijven in derde persoon enkelvoud. Het is handig als je dit neerschrijft op papier voor jezelf: “Hij doet … dit, hij is … zo, hij …” Je beschuldigt er maar op los! In de tweede fase ga je in dialoog met je projectie alsof deze als gesprekspartner tegenover jou zit. Je doet hetzelfde maar in tweede persoon enkelvoud: “Jij doet … dit, jij bent … zo, jij …” In de derde fase ga je de projectie je toe-eigenen door alle beschuldigingen die je de andere toewerpt in jezelf (eerste persoon enkelvoud) te voelen. Je sluit je ogen, legt je hand op je hart, keert naar binnen en voelt. “Ik doe … zo, ik ben … zo, ik …” Als je erin slaagt van de projectie te voelen bij jezelf, van deze echt te uiten, te laten stromen en te doorleven, dan ben je je gebroken ego terug in elkaar aan het puzzelen. Je wordt terug heel.